SENİNLE

[zikzak]

Hiç solmayacak çiçekleri bırakıyorsun kınalı ellerinle.
Katrana boyanmış geceme.
Gözlerindeki yıldızları serpiştiriyorsun birer birer.

Acılarımın denizinde baharını kaybetmiş
Yitik mevsime bürünmüş kalbime, umudun beyazını giydiriyorsun
Ezik gül bahçemin toprağına tüm düşlerini ekiyorsun
Tek bir tomurcuğunda baharı yaşamak için.
Acılardan yarınlarımıza elele koşarken
Tüm şiirlerimizi serpiyorsun güneş huylu çocukların avuçlarına

Seninle ,
Yorgunluktan bitap düşmüş bu şehirden kaçıp
Kanatlanıyoruz bizi bekleyen güneşli yarınlarımıza
Ölümün ve acıların anılmadığı bir tepede
Dalgaların sesinin duyulduğu
Ve toprağına umutlarımızı ekeceğimiz
Diyarlara yerleşiyoruz
Ve güneşi giydiriyorsun bedenine
Acılara muzdarip yüreğime ise baharı
Rüzgarın delice estiği sevda tepesinde
Elele güneşli sabahlara koşuyoruz
Dilimizde mutluluk güfteleriyle..