Seni öyle sevdim ki...

[zikzak]

Yalnız mısın benden uzaklarda,ellerin boş mu kaldı bir tanem.Gözlerinden akan yaşlar kalbini mi acıtıyor?Kalbinde ki yangını durduramıyor musun.Tıpkı benim gibi sürekli hayallere dalıp düşünüyor musun?Gözlerinin daldığı yerde hayalimi görüyor musun.Peki dokunmak istediğinde ellerinin ona hiçbir zaman değemediğini görmek seni yıkıyor mu.tek başına kalmak bu kadar kahredici olmamıştı değil mi?Ama biliyor musun bir tanem ben kahroldum,yıkıldım artık…Yalnızlıklarla baş etmek istemiyorum.Belki de hayatım boyunca yalnız kalmışlığın verdiği acıyı bilen biri olarak dayanamıyorum…Bugüne kadar hep gecelere isyan ettim ama artık anladım ki asıl suçlu gündüzler.Artık güneş doğsun istemiyorum.Çünkü her doğan güneş beni her gün yeniden başlayan üzüntülere itiyor…Her gün doğduğunda gülüyorum ama bu tebessümler beni hayata bağlamıyor.Bende senin gibiyim.Peki neden hata bende olsun?Neden acısını doğan günden çıkarmıyorsun?Neden her seferinde bana yükleniyorsun.Artık acıları sırtıma yüklenemiyorum.Çünkü taşıyamıyorum.Ağzımdan çıkan her kelime haykırış ama duyan yok.Oysa ki ben herkesi duyabiliyorum ! Gözlerimi kapattığımda karşımda ki hayal sensen eğer bil ki akan göz yaşlarım mutluluktan.Hala acıyor içim ve sana koşuyor kalbim durmaksızın.Yüreğim kor bir alev gibi yakıyor dünyamı.Nasır tutmuşluğunu geride bırakarak söndü sanmıştım;oysa yanılmışım.Hislerim yanan duygularım,tutkularım.Melekler kaçıyor alevimden ağlayarak bize.Yarınlarımsın sen benim.Acıyor içim tamamlayanım yokken.Sevdanı seviyorum senin gözlerini.Güzel ellerini ve yüreğini sıcacık.Sonsuzluğunu özledim bakışlarının ve seni özledim alabildiğine.Kavrulan çöllerde susuz kalır gibi sana yine muhtacım.Seni öyle sevdim ki….