sen gittin

[zikzak]

Sen gittin bir zifiri karanlık,bir zindan yalnızlığı,,ağır bir boşluk bıraktın geride.Gittin ve dönmeyeceksin bir daha..Haklısın gidişinde bu aşkı bitirmekte haklısın.Tek söz söylemedim,yüzüne bakamadım.Karşında ağlamadım.Eridim,tükendim bittim.Sonsuzlukta bir insan nasıl olur sesi soluğu nasıl duyulur.Elveda aşkım…elveda sevgilim.Sen kendini hiç böyle gereksiz,böyle değersiz,böyle yapayalnız hissettin mi ?Ayrılık ölüm kadar acı ve soğuk aynalara bakıyorum ayna da gördüğüm ben değilim.Gözlerim cehennem ateşi…dudaklarım mühürlenmiş ellerim titriyor.Yüreğim kızgın demirlerle dağlandı.Yokluğunun bedeli çok ağır sevdiğim.Hayallerim,umutlarım,renkli dünyam elveda ,elveda yaşamak…Sensiz ne hallerde olduğumu kimse bilmiyor,anlamıyor yitip giden bir aşkın kederini.Düne kadar en yücesini yaşadım mutluluğun…ayaklarımın altından kayıp gidiyordu toprak,denizlerin ovaların üstünde uçuyordum.Güneş kadar yakındı bana aşk.Güneş kadar sıcak ve parlak.Bıraktın birdenbire kanatlarım kesildi.Hızla çakıldım yere boşluğun içindeyim şimdi,hiç bir şeyim…
Oysa dünyanın en zenginiydim.Bütün çiçekler bizim için açardı,bizim için ballanırdı meyveler,ekinler bizim için bereketli ,sular bizim için çağlardı.Şimdi toz duman içinde bir çöldeyim.Yönümü yolumu şaşırdım.Sam rüzgarlarına bıraktım gövdemi sürüklenmekteyim.Sen bensiz nasılsın bilmiyorum,rahat mısın,mutlu musun bu kadar çabuk unutur musun?Nasıl birden mazi olursun.Düne kadar gözlerinden aşkı içtiğim,dudaklarımda yüreğimi erittiğim,dünyaya meydan okuduğum sevgilim nerdesin…