sana dokunamamak

[zikzak]

Gece,ışıl ışıldı gökyüzü.Önce her yıldıza senin adını verdim,yetmedi.Hiçbiri senin gözlerin gibi değildi.Ben yalnız senin gözlerini yıldız bildim.Herkes altında sarhoş olacağı yıldızları ararken,ben senin gözlerinde bitirdim içki kadehlerini.Her şey siyah beyazken,ben mavi bir düşte gizlendim.Konuk oldum rüyalarına,gördüğün her rüyanın içindeydim.Gördüğün deniz miydi,ben o denizin martısıydım.Bir ormanda mı yürüyordun,ben o ormanın en ulu ağacıydım.Sen bir dağın tepesinde görürken kendini,ben dorukların beyazlığıydım.Sonsuz hasret ateşiydim ben her gece kapında yanan.Sen bile söndüremezdin beni.Çünkü hasretim sen varken bile dinmeyenindendi.Kolaydı sevmeler ben imkansızı seçtim.Ne kadar yakınsan o kadar uzaktın bana.Elimi uzatsam tutabilirdim ama bir o kadar da ulaşılmazdın.Kaçanlardan değildim ben,kaçmadım.Ne zaman vazgeçmeye kalksam,yüreğim o koca haliyle dikildi karşıma.Ben yüreğimin sesini dinledim.Ve yüreğim aslında sendi.Her sözcüğü denedim seni anlatmak için.Her sözcüğün üzerinde bin kere durup düşündüm.Ya onlar anlatamadı seni ya sen onlara yetmedin.Ben ki konuşmayı bu kadar seven,bir tek seni tarif edemedim.Sözcükler yetmedi renklere sarıldım ben de.Bir tek mavi anlattı seni.Maviye yakışan yalnız sendin.Ne kendimi sakladım ne de sözlerimi.Duygularım içtendi.Seni sevdim..Tutkuyla bağlıydım sana,ama sevdam senin tutsağın değildi,ben özgürlüğüme düşkündüm ve özgürlüğümde sendin.Sen şarkıların tadıydın,ben her şarkıda seni dinledim.Dinle ey yar,sana bağımlı olmadan büyüttüm ben bu sevdayı içimde.Sen olsan da büyümeye devam edecek olmasanda.Sevmişim bir kere seni kurtuluşun yok..Seni özlemeyi en çok ben bilirim.Hiç yakınmadım seni özlemekten.Üstelik kavuşamama ihtimali işlenmemiş soğuk bir taş gibi önümde dikilip dururken.Sana dokunamamak yüreğimi böyle acıtırken…